Over een dag zonder bemanning en “doorgaan”
Zaterdagmorgen mét boot, maar zonder bemanning naar Paterswolde getogen. Iedereen afgebeld en gemaild. Niemand beschikbaar. Ik dacht; het gaat mij toch niet gebeuren dat ik dit feestje ga missen? Daarom dit keer alleen om 9.00 uur ’s morgens bij DTP aangemeld. Toch maar de boot het water in en jah, alleen kost meer tijd dan met z’n tweeën, dus de 1e boten vertrokken al toen ik pas goed en wel alles had opgeruimd en de boot nog op moest tuigen. Nou gaat dat redelijk snel, maar toen ik voor een 2e keer bij het wedstrijdcommité kwam vragen of er zich toch nog een fokkenist had aangemeld, waren inmiddels bijna alle boten vertrokken. Helaas, geen nieuws, dus ik mopperend nog even naar de wc en dan de boot maar weer aftuigen. Kom ik onderweg Wiebe Kort tegen; je weet wel; van K&S. “Waar is je bemanning Jan” en “Heb ik niet” liep ik door. Toen ik bij de boot terug kwam, stond Wiebe bij de boot en vroeg of hij met me mee mocht zeilen. Ik meldde Wiebe “onder 2 voorwaarden; jij zeilt en je vertelt me alles wat je doet”. Beide vragen waren eigenlijk overbodig. De “Jamin” zeilers kunnen zich de dag voorstellen die vervolgens passeerde. Ik wil t.z.t. graag nog eens vertellen wat ik allemaal heb geleerd en ervaren deze dag, maar het was vooral veel en enerverend. De 1e wedstrijd starten wij in de 2e groep, 5 minuten na de 1e en kwamen we van alle 84 (!) kwadraten als 11e binnen; de hele 1e groep hebben we ook voorbij gevaren; ongelofelijk! Kwamen Jan en Liesbeth en ook Jan Dijkstra nog “acte de presence” geven bij VWDTP en werden ze welkom “onder het genot van” in een sloep ontvangen om de strijd van dichtbij te bekijken. Aansluitend lekker eten en ’s avonds een dijk van een band. Tenslotte om 9 uur terug naar de camping. Blijf ik natuurlijk weer hangen “even napraten” en duiken we iets te laat (lees ‘vroeg’) ons bed in. Volgende morgen om 7 uur er uit en samen om ¼ voor 8 met Jan Volk naar het Noorden. We hoorden dat we in de “gold” groep zouden zeilen; tóch even nieuw voor ons. De 1e wedstrijd zeilden we volop mee; middenmoot en strijd; boven verwachting, relaxed en hard. Dat bood perspectief voor de 2e wedstrijd. Tijdens deze wedstrijd schoot mijn grootschoot los en Jan ‘volop in trapeze’ ging kopje onder. Ik grootschoot weer aan en geschrokken aan Jan vragen “hoe is het en hoe gaat het”. Het enige wat Jan zei was “goed” en “dóórgaan” en terwijl de wind nog meer aantrok finishten we de laatste wedstrijd als 8e met cracks als Hans van Drunen ruim achter ons. Overall werden we 13e van de 84 kwadraten, we konden het eigenlijk niet geloven. Nadat we gehoord hadden dat Thijs en Erik Kort (de zoons van .. ) overtuigend hadden gewonnen, gingen we voldaan naar huis terug. Bedankt Wiebe, bedankt Jan ; het was weer een onvergetelijk weekend !
Jan de Haan (16m2 4367)